Het begon met een rugblessure, en ging daarna via een net gekochte racefiets naar geen tijd. Zie hier de redenen voor het feit dat ik al maanden geen kilometer hardlopend heb overbrugt. Iets wat ik wel wist, maar doeltreffend niet over nadacht. Lees meer
Ik ben er nog niet over uit, werd Nederland nu het afgelopen weekeinde overgenomen door de Fransen met hun Tour de France, of namen de Nederlanders de Tour de France over met de Tourstart in Utrecht?
Het zal in ieder geval niemand ontgaan zijn dat Utrecht de afgelopen weekeinde in het teken stond van de Tour.
Laat ik beginnen met te zeggen dat ik allesbehalve een fanatieke, talentvolle sporter ben. Ik zit dan wel eens op de fiets, trek mijn hardloopschoenen aan of zoek de sporttas op, maar dit is wel met de motivatie “het is goed voor je”. Eenmaal bezig vind ik het ook heus wel leuk, maar mocht ik mij een zondagmiddag vervelen dan zou de eerste optie niet de sportschool zijn.
De sportschool dus….
Met gepaste trots durf ik te zeggen dat ik , alhoewel het altijd meer of beter kan, er toch wel af en toe binnen loop. Het liefste doe ik vervolgens mee aan een groepsles, waarbij ik het ook nog eens het liefste achterin de zaal zit, danwel sta. Lekker veilig en vooral niet opvallend.
Ik mag dan artikelen lezen met hierin de woorden “bergverzet en klimtechniek”, ik ben nog steeds groener dan groen op het gebied van wielrennen.
Ja ik heb een fiets, ja ik heb een Strava account, maar nee, ik heb nog niet bijster veel kilometers in de benen, ( om nog even met wat vaktaal te strooien). Hét bewijs dat ik nog geen professionele amateur ben? Ik snap nog steeds niet wat er zo leuk is aan heuvels of bergen.
Sommige dingen zijn een proces. Dit zijn de dingen die geleidelijk gaan, en niet van de één op de andere dag plaatsvinden. Je hebt het zelf dan ook niet echt door, totdat je je realiseert, “huh, ben ik dat echt?” Hoe is dit gebeurt?
Zo was ik tot een jaar geleden geen fan van wielrenners. Ik behoorde ook niet tot de fanatieke tegenstanders, maar ik had er gewoon niets mee. En omdat ik er niets mee had, mocht ik van mezelf meeklagen over al die wannabe Armstrongs die menen dat zij King of the Road zijn, en daarom rustig met zijn zessen naast elkaar op de weg fietsen.
Mountainbiken is eigenlijk heel simpel. Opstappen en wegrijden. Er zijn echter mensen die het mountainbiken wat lastiger willen maken. Zij maken officiële mountainbike routes. Deze routes zijn gemarkeerd en op te zoeken op internet. Ik weet die routes inmiddels te vinden, en kan dan uren druk zijn met het kaartje en vooral de beschrijving van de route te bestuderen. Druk bezig met het vermijden van woorden als “uitdagend”, of “vrij pittig”.
Tegelijkertijd mogen er geen woorden als makkelijk en relaxt in staan, want dan wil mijn fietsgezelschap liever niet mee. Nog best een puzzel dus.
De fysio was duidelijk: “Doe maar even geen fitness, ga maar naar yoga”
Nu is yoga niet geheel onbekend, járen geleden stond ik ook in een woonkamer krampachtig op 1 been mijn balans te houden en tegelijkertijd heel ontspannen te zijn. Ik wist en weet dus dat yoga wellicht wat zweverig klinkt, dit soms ook is, maar nog knap lastig kan zijn. Het maakt je hoofd leeg en geeft je er soepelere spieren voor terug. Lees meer
Het menselijk lichaam zit zeer ingenieus in elkaar. Het is zogezegd een prachtige machine.
Zo prachtig dat wanneer je meer doet dan je aankunt je lichaam vanzelf stop zegt. Dus toen ik dacht de oefeningen in de sportschool wel even met 15 kilo te doen, omdat de 10 kilo gewichten op waren (deze motivatie past niet echt in een fitness schema), zei mijn lichaam stop. Waarbij dat lichaam er maar gelijk vanuit is gegaan dat ik niet wou luisteren, dus kreeg ik een vorm van spierpijn cadeau welke ervoor zorgde dat ik niet meer zelfstandig mijn schoenen aankreeg.
Iedere maandagavond sta ik nog steeds klaar voor mijn les Gladiator. Inmiddels weet ik wat een burpee, squat of plank is. Ik ken de routine van de les, weet waar de eventuele matjes liggen, en weet ook dat push ups nog steeds heel moeilijk zijn.
