Het mechaniek van een schroefdeksel. Het was van een andere orde dan de uitvinding van het licht, maar het was toch, zeg maar, een dingetje.  Geen glazen potten meer afdekken met een deksel en parafine, maar een Mason Jar ( die dingen zijn dus zó 1858) met schroefdeksel. Even draaien en dicht zat de pot. Bewaren maar, dat voedsel.

Tegenwoordig zit de schroefdeksel overal op. Potten jam, potten groente, potten appelmoes, nog steeds de Mason Jars, maar ook frisdrankflessen, gel, of bidons kennen de schroefdop mechaniek. Even draaien, en dicht is de pot, fles, of tube.  Daar kan niets meer uit, of niets meer bij.

Tenminste..

Als je het mechanisme op de juiste manier gebruikt.  Goed draaien dus. Ik vergeet dat nog wel eens. Of ik lever half werk, en draai zeg maar niet lang genoeg door. Gevolg?

Een pot jam op de grond, de dop in mijn handen.
De vloer vol met noten, en glaswerk, de dop in mijn handen.
Frisdrank zonder koolzuur.
Iets meer augurken op mijn bord dan gewenst, de dop in mijn handen.
Gel op de grond, en niet in maar haar.
Een gezicht vol met sportdrank, en een half open bidon in de hand.
Een verbod op het klaarmaken van bidons.

Deksels! Wat een gedoe!

Foto: Flickr