De zomer is begonnen! En nog belangrijker, het weer houdt zich (in Nederland) hier ook aan.
En dus is het Nationale Hitteplan ingesteld, en vindt je in alle media tips hoe om te gaan met dieren in hitte, sporten in hitte, kinderen in hitte, werken in hitte, en ga zo maar door.
En overal zijn zomerse recepten te vinden. Recepten voor gerechten welke heerlijk smaken in de tuin, bij een barbecue, of bij een picknick.
Want picknicken hoort ook bij de zomer! En dus las ik overal tips voor wespenvangers, koeltassen, en de beste kleedjes. En dus kreeg ik ook het spontane idee om te gaan picknicken.
De pastasalade was zo gemaakt. Terwijl deze in de koelkast stonden begon het grote denk festijn. Waar haalde ik zo snel een rieten picknickmand met geblokte voering en lederen riempjes tevoorschijn? En oké als deze mand werd vervangen door een gele Jumbo tas waar ging ik dan de betreffende pasta salade op uitserveren? Nam ik dan het gewone breekbare servies mee? Dat kleurde niet echt bij de Jumbo tas trouwens. 15 verschillende kastjes, en 3 eigenlijk onbereikbare dozen later had ik het antwoord. Plastic kommetjes. Geel en blauw, helemaal goed leek mij.
De glazen werden ingepakt, bestek erbij, en uiteraard onmisbaar: de servetten.
Het plaatje zou helemaal af zijn met een flesje wijn, deze werd echter vervangen door een fles ranja. Wel al de hele middag gekoeld in de koelkast, wat ik nog best een scherp idee vond van mezelf.
Picknick gezelschap arriveerde, en het hele huis werd overhoop gehaald voor een picknickkleed. Uiteindelijk werd er een badhanddoek omgedoopt tot kleed en toen waren we eindelijk klaar om te vertrekken. Het ging gebeuren, we gingen “op picknick”
Een kwartier later keken we elkaar aan. Het eten was op, de ranja ook, en wat nu?
