Als de zomer een feest is, is juni de borrel waarbij iedereen binnendruppelt, staat in juli de hele dansvloer vol, en begint in augustus de afterparty.  Aldus Claudia de Breij in de Volkrant van zaterdag j.l.



Ik las het, en dacht “ja dat is het”, “ dit is het onbestendige gevoel waar ik al de hele week mee rondloop”

Zo’n onbestemd “waar blijft de tijd “gevoel.  En laten we eerlijk zijn, het is ook de tijd van de afterparty’s. En daarmee bedoel ik niet de nachten op het strand waarbij de temperatuur door verschillende factoren niet onder de 20˚ komt.  Nee ik bedoel de afterparty in figuurlijke zin. Om 21.00 uur ’s avonds valt de schemering in en ’s ochtends staan de lantarenpalen nog aan.  Ineens zijn er al 31 weken voorbij in 2013, en krijg je een email met daarin de vraag wie van de collega’s wil werken tussen Kerst en Oud &Nieuw? ( voor alle wanna be Nigella’s “u heeft nog 140 dagen totdat het kerstmenu op tafel dient te verschijnen”)

Volgende week begint de eerste regio alweer met de eerste schooldag, dus het wachten is op de Blue Band “wij gaan weer naar school” banners.

Het heeft niet echt zin meer om bij te bruinen,  de winkels liggen toch al vol met de nieuwste najaarscollecties, en wil je nu zomerkleding kopen ?  Forget it, alleen de maat XXXS is nog verkrijgbaar.

Waarom zouden we de planten nog water geven?  Over enkele weken verliezen ze tóch hun bladeren.

Zo kunnen we nog wel even doorgaan, met als moraal van het verhaal “de zomer is bijna voorbij, en waar zijn de winterbanden?”

Aan de andere kant zijn afterparty’s wel de leukste party’s  ( als ik tenminste wakker kan blijven ) en is er ook nog zoiets als nazomer. Die nog niet eens begonnen is….  

Daarnaast kunnen we nu nog steeds genieten van hele mooie zonsopgangen, maar kunnen we de wekker een uurtje later zetten, gevalletje win-win. De temperaturen zijn nog steeds zomers te noemen, en ook de weersvoorspelling doen nog niet echt herfstig aan. Laten we daarom nog maar even genieten van de zomer en legaal ijsjes eten en barbecueën.