Het is weer aspergeseizoen! Het witte goud is volop verkrijgbaar, en de recepten met witte danwel groene asperges vliegen je om de oren. Ik ben niet zo van die recepten trouwens, ik ga voor de klassieke bereidingswijze. Die met asperges, aardappels, een gekookt ei en peterselie. En eventueel een rolletje ham.
Ik ben er altijd vanuit gegaan dat iedere Nederlander weet wat asperges zijn, en dat iedere Nederlander die klassieke bereidingswijze ook kent. Dit weekeinde ben ik er weer achter gekomen dat je a. geen aannames mag maken, en b. de klassieke bereidingswijze per familie en per regio verschilt. Je kunt namelijk ook een saus maken met de ei hier al in verwerkt. Of de peterselie.
En de klassieke bereidingswijze is dus ook niet bij iedereen bekend. Een boodschappenlijstje met daarop asperges, ham, ei en peterselie heeft bijvoorbeeld voor veel miscommunicatie gezorgd.
Het begon bij de asperges, deze koop je ongeschild. Het schillen is wel wat werk, maar dan heb je wel aspergesoep. Deze mening had ik echter niet op het lijstje gezet, dus stonden er geschilde asperges klaar. Geen probleem, er waren asperges.
De avond ervoor had ik gelukkig al kunnen voorkomen dat de pot peterselie werd gezien als een pot gedroogde kruiden, dus verder kon er weinig meer mis gaan.
Dacht ik.
Geheel in de stijl van control freak had ik netjes op het lijstje gezet: “ham bij slagersafdeling”.
Waarop men naar de slagersafdeling is gegaan en 1 kilo hamlappen heeft gekocht.