Weekenden zijn voor diners. Waarbij diner dan misschien weer een over the top woord is voor het avondeten waarbij net iets meer aandacht besteed wordt aan de bereiding van de gerechten. Door de week zijn het bijvoorbeeld de roerbakgroente, in het weekeinde worden dezelfde ingrediënten getransformeerd tot gevulde courgette of gevulde aubergine.
En dan trap ik er elke keer weer in….
Elke keer weer ga ik enthousiast en fanatiek aan de gang met het bereiden van de vulling van de courgettes, respectievelijk aubergines.
Paprika, champignons, vegetarische reepjes, “vruchtvlees” van de courgette, en ach vooruit, een uitje kan er ook nog wel bij. Terwijl deze ingrediënten worden aangebakken komen er (eerlijk gezegd) lekkere geuren vrij. Waardoor ik vaak nog iets enthousiaster wordt en er ook nog een blikje mais bij gooi.
Of iets dergelijks
De uitgeholde courgette ( over het uithollen van die dingen zou ik trouwens nog 3 andere blogs kunnen schrijven), liggen vervolgens in de oven. Te wachten op het moment van vullen.
De pan kan van het vuur, de courgettes uit de oven en het feest kan beginnen….
Want die vulling is na al mijn enthousiaste kookactiviteiten meer en meer geworden. Het vruchtvlees van de courgette bedraagt nog maar 20% van de gehele inhoud van de pan.
Oftewel ik moet 500% vulling in een courgette zien te krijgen.
En dan wordt koken ineens wiskunde.