Wanneer zou een selfie ontzettend ouderwets zijn? Zijn we dan 20 jaar verder, of is dat al in het jaar 2017? Ik weet het niet, ik weet alleen dat selfies nu nog erg hip en happening zijn. Nou ja, hip? Tantes en oma’s zijn tegenwoordig ook aan de selfies, dus we kunnen vooral zeggen dat ze erbij horen.
En dat vind ik ook leuk, want ik mag graag uren Instagrammen of Facebooken en kijken naar mensen die ergens hardlopen, fietsen, zwemmen, paardrijden, of gewoon rondstruinen. Dat kijkt lekker weg, en zorgt er soms ook nog eens voor dat ik zelf in actie kom. Dubbele winst dus.
Zo ben ik grote fan van het Instagram account @IlianTrichopoulus. Deze vrouw woont in één van de mooiste gebieden van Nederland, rijdt daar paard en loopt daar hard. Samen met haar zeer fotogenieke hond. Ook zonder beeld al mooi toch?
Zij maakt veel van haar selfies via de zogenaamde videomethode. ” Zet camera neer, druk op play, beweeg (in welke vorm dan ook) door het beeld.” En kies hier vervolgens een “still” uit. Filter erover, hashtag erbij, en laat de (terechte) likes maar komen!
Nu heb ik geen lang donker haar, toch wou ik dit ook wel eens proberen. Maar waar zet je zo’n telefoon dan neer? Boomstronken hielpen, maar ik kwam er wel achter dat windkracht 6 dan niet echt behulpzaam is. Later nog eens geprobeerd; mooi plekje opgezocht, telefoon geinstalleerd, en getracht vol elegantie door het beeld te rennen. Resultaat? Een paar spierwitte kuiten, welke door de stand van de telefoon 4 keer zo dik leken. Niet echt wat ik in gedachte had.
Telefoon iets gedraaid, opnieuw de elegantie opgezocht, en nogmaals door het beeld gerend. Resultaat was ergens in de verte een bewegend object.
Maar wel met dunnere kuiten.