Soms heb je zin om een film te huren ( oma spreekt), pot thee te zetten, chocola erbij en vervolgens fijn een potje janken. The Green Mile, is een hele goede voor zulke gelegenheden. Maar als het echt moet werkt de Titanic ook. Trouwens, als ik wil lukt dat potje janken ook nog wel bij Grease. (alleen als ik daar zin in heb, voordat mensen denken dat ik alleen maar met zakdoeken voor de tv zit)
Het gebeurt echter ook dat je een film in de bioscoop kijkt, en eigenlijk al weet dat het fout gaat. Omdat je bijvoorbeeld het boek hebt gelezen. Dit was het geval bij “the Fault in our stars”. Bij het boek hield ik het al niet droog, en toch wist ik dat ik de film wou zien. Ik wist ook dat dat niet altijd een goed idee is, maar deze film wou ik toch zien. In de bioscoop, want een groot scherm verhoogt het zieligheidseffect.
Kortom op vrijdagavond, aan het einde van de week naar een film met niet al te beste afloop. Garanties op tranen. En dan toch de zakdoekjes vergeten… Vrijdagavond, niet mijn meest heldere moment van de week.
En ja hoor, na de pauze begon het gesnotter. Gelukkig was ik niet de enige, het was één gezellige jankboel. (irritant! Terwijl ik net lekker in het verhaal zat, moest ik me gaan ergeren aan de achterburen, zij deden niet aan stille tranen).
Ik denk dat het bioscoopmanagement rekening houdt met het soort film en het tijdstip van het licht aandoen. Aan het einde, duurde het tenminste een tijdje voordat het licht aanging. Hoefde niet iedereen te zien dat ik mijn bloes gebruikte als zakdoek. Fijn!
Maar ja, dat management wil ook een keer naar huis, dus het licht ging een keer aan. En mijn tranen waren heus nog niet op. Dus terwijl ik uit alle macht aan huppelende shetlandpony’s probeerde te denken, en ondertussen maar stug naar beneden keek, liep de rest van het publiek de zaal uit. Hun tranen al lang vergetend, want er werd al weer voluit gelachen, geroddeld, of gevunsd. Iets wat ik maar half en half zag, ik was nog druk met de strijd tussen shetlandpony’s en hoofdpersonen van de film.
Uiteindelijk kon ik enigszins toonbaar naar het toilet lopen.
Waar meerdere vrouwen de mascara van hun kin aan het poetsen waren..
Afbeelding: Pathe