Ideeën bedenken kan ik als de beste, bij het uitvoeren gaat het nog wel eens mis. Geen tijd, zo druk, lastig in te plannen, ach laat maar, misschien volgende week/maand/jaar. En dus liggen er notitieboekjes vol met knutsel-, kook-, paard- of sportprojecten. En staan er nog wat projecten in hele handige notitie-apps, zwerven er nog wat prikbord briefjes rond en wordt Pinterest nog steeds vrolijk volgepind. Lees meer
Er zijn mensen die alles ten Oosten van Utrecht achtergesteld gebied noemen. Moeten zij Utrecht voorbij, dan zorgen ze voor een extra deken in de auto, en een extra databundel op het telefoon abonnement.
December, de leukste maand van het jaar! Gezelligheid, lekker eten, veel snoepen, kado’s. En dan toch nog wat te klagen?
Jazeker, elk jaar kom ik rond het Sinterklaas feest (wat wij vieren inclusief lootjes, surprises en gedichten) toch weer wat irritatiepunten tegen. Bijvoorbeeld:
November, niet de beste maand. Officieel herfstweer, donkere dagen, veel regen, maar vooral vrijdag 13 november. Aanslagen in Parijs en een wereld die weer wat donkerder kleurt….
“Zeg dat paard? Heb jij dat nog? En dat gedoe, dat euh… Pirelli, Parelli, doe je daar nog wel iets mee?” “ik hoor er nooit meer wat over?”
Zomaar wat vragen, die ik best eens krijg. En dat zijn nog logische vragen ook.
Rond deze tijd van het jaar worden niet alleen kinderen verblijd, maar Sinterklaas neemt ook iets mee waar menig volwassen hart sneller van gaat kloppen. Namelijk de Top 2000 stemlijst. Het is wat lastig in te pakken, maar het is wel iets wat (naar mijn bescheiden mening) de start vormt van die “most wonderful tijd” van het jaar.
Om er maar gelijk een cliché in te gooien: wat vliegt de tijd toch! Nog maar een paar weken 2015 en dan kunnen we aan 2016 beginnen. Nog een paar weken kerstversiering, kerstbomen, vuurwerk en oliebollen. En pepernoten, want Sinterklaas is weer in het land.
Alhoewel ik niet geheel van de fusion en hip en trendy kookkunsten ben (ik heb ontdekt dat met de stijging van het fusion gehalte van het gerecht ook het aantal minuten of zelfs uren bereidingswijze stijgt), eten wij thuis toch vrij divers. Pasta, lasagne, roerbakgroente, zoete aardappel, risotto, soep, het staat allemaal wel een keer op het menu.
Wat doe je op vrijdagavond? Dan ga je uit eten, naar vrienden, een voetbalwedstrijd of een concert. Je gaat wat drinken in de stad, een biertje bij de stamkroeg, of een wijntje bij dat net geopende café op het plein. Je leeft je leven.
En volgende week vrijdag?
Zijn de restaurants dan leeg? De pleinen verlaten, en de discotheken stil? Dat leven leven, durven de mensen dat nog wel? Minister-president Rutte hoopt van wel en daar kan ik alleen maar mee instemmen. Laat de angst ons niet de baas worden, laat onze manier van leven bestaan.
Hoe mooi zou het zijn als slachtoffers en nabestaanden van de nachtmerrie in Parijs, ooit weer eens kunnen genieten van een avondje uit? Misschien niet onbezorgd, maar wel onbevreesd.
Daar heeft iedereen recht op.
Ik koop dan nog wel roze gympen, ik luister dan nog wel Kinderen voor Kinderen, de waarheid is toch dat ik (net als iedereen) ouder wordt. En ouderdom komt met gebreken.
